ناباروری زوجین میتواند عامل طلاق شود
یک روانپزشک تأکید کرد که وجود فرزند در سالهای اول زندگی مشترک عامل تقویت انسجام زوجین است و ناباروری به عنوان یک بحران روانی-اجتماعی میتواند منجر به طلاق شود.
نقش ناباروری در طلاق زوجین
بهزاد قربانی، دانشیار پژوهشگاه ابنسینا، در گفتوگو با خبرگزاری مهر تأثیر ناباروری بر افزایش آمار طلاق را بررسی کرده است. وی اشاره میکند که تحقیقات نشان میدهد وجود فرزند به ویژه در سالهای ابتدایی زندگی مشترک عاملی مهم در تقویت انسجام زوجین است. برخلاف تصور برخی، فرزندآوری نه تنها بار روانی اضافه نمیکند، بلکه باعث تقویت پیوند عاطفی و افزایش احساس مسئولیت مشترک میشود.
قربانی ناباروری را یکی از عوامل مهم و کمتر دیده شده اختلافات زناشویی دانسته و میگوید: «در سالهای اخیر شاهد افزایش مراجعات زوجینی هستیم که فشار روانی ناشی از ناباروری، رابطه آنها را فرسوده کرده است». وی تأکید میکند که ناباروری تنها یک مسئله پزشکی نیست، بلکه یک بحران روانی اجتماعی است که میتواند منجر به طلاق عاطفی و سپس جدایی رسمی شود.
- تشخیص و مداخله زودهنگاد: ارزیابی باروری باید در پایان سال اول تلاش برای بارداری انجام شود
- مشاوره تخصصی سلامت روان: حضور روانشناس متخصص در مراکز درمان ناباروری ضروری است
- افزایش دسترسی به خدمات درمان ناباروری: کاهش هزینهها و افزایش حمایت بیمهای
- تأثیر فرزند بر تابآوری رابطه: خانوادهها با وجود فرزند احساس مشارکت واقعی و هدف مشترک بیشتری دارند
- فشار روانی ناباروری: احساس ناکامی، سرزنش پنهان و اضطراب اجتماعی رابطه را مختل میکند
«ناباروری یک بحران روانی اجتماعی است. زوجینی که دورههای طولانی درمان را تجربه میکنند، معمولاً با خستگی عاطفی و کاهش صمیمیت روبهرو میشوند»
«فرزندآوری یک محرک مثبت برای پایداری خانواده است، اما این به معنای تحمیل بارداری نیست. آنچه اهمیت دارد، حمایت از سلامت روان و سلامت باروری زوجین است»
وی در پایان بر لزوم حمایت از سلامت روان و باروری زوجین بدون فشار روانی و با دسترسی مناسب به خدمات درمانی تأکید کرد.
