یک زن که مراقبت تمام وقت از پسر معلولش را بر عهده دارد، از بستهبندی ناهار شوهرش خودداری کرد و گفت که او «کاملاً قادر» به انجام این کار است. این داستان در ردیت بحثهای داغی درباره نقشهای جنسیتی و انصاف در ازدواجهای مدرن ایجاد کرد.
یک مادر که به عنوان مراقبت کننده پسر معلول خود حقوق میگیرد، از بستهبندی ناهار شوهرش خودداری کرد، زیرا معتقد بود او «کاملاً تواناست» اما «تمایلی ندارد» و احساس میکند این «کار زن» است. این زن توضیح داد که علاوه بر مراقبت از پسرشان، مسئولیتهای زیادی از جمله تمیزکاری روزانه خانه، شستن لباسها و ظروف، بستهبندی ناهار و کولهپشتی بچهها و رانندگی برای آنها را بر عهده دارد. او گفت: «من احساس نمیکنم باید برای این مرد بالغ ناهار بستهبندی کنم».
«ازدواج در برخی موارد یک معامله تجاری است و اگرچه ممکن است نخواهید در مورد آن صحبت کنید، اما اگر از آن اجتناب کنید به تعارضات lớمی منجر میشود» – اودری هوپ
«وقتی او تغییر میکند و صحبت میکند، آنگاه – هنگامی که او در آشپزخانه ساندویچ کالباس درست میکند – ممکن است finalmente او را بشنود» – اودری هوپ
این داستان نشان میدهد که چگونه مسائل به ظاهر کوچک مانند بستهبندی ناهار میتوانند بازتاب دهنده مسائل بزرگتر درباره برابری، قدردانی و تعریف نقشها در روابط مدرن باشند.
دیجیاتو
