نویسندگان فینالیست بوکر ۲۰۲۵ درباره الهام بخش داستانهایشان صحبت میکنند
شش نویسنده فینالیست جایزه بوکر ۲۰۲۵ داستانهای پشت نوشتن رمانهایشان را به اشتراک میگذارند، از خاطرات شخصی تا گزارشهای خبری که الهامبخش آثارشان شد.
داستانهای پشت رمانهای فینالیست بوکر ۲۰۲۵
کیران دیسای در کتاب "تنهایی سونیا و سانی" از رابطه دو نفر مینویسد که در قطار شبانه ملاقات میکنند و سفرشان به گذشتههایشان میپردازد. دیسای تجربه تخلیه آپارتمان پدرش پس از مرگ را به این داستان گره زد و از تنهایی به عنوان موضوع اصلی اثرش یاد میکند.
بن مارکوویتس درباره کتاب "بقیه زندگیمان" میگوید که با خطوط اولیه داستان مردی شروع شد که همسرش به او خیانت کرده بود. این نویسنده در حین نوشتن کتاب تحت شیمیدرمانی قرار گرفت که بر محتوای اثر تأثیر گذاشت.
سوزان چوی کتاب "فلشلایت" را بر اساس سفر کودکیاش به ژاپن و گزارش خبری درباره ناپدید شدن یک دختر مدرسهای نوشت. او میگوید: "گاهی ایدههای کتابها سالها قبل از نوشتن شکل میگیرند."
- اندرو میلر کتاب "سرزمین در زمستان" را بر اساس خاطرات مادرش از یک اورژانس پزشکی نوشت
- کیتی کیتامورا کتاب "آدیوشن" را از یک تیتر خبری الهام گرفت
- دیوید سالای کتاب "فلش" را پس از رها کردن یک رمان ناموفق نوشت
"شما نمیتوانید بنویسید اگر به شهود خود اعتماد نداشته باشید" - اندرو میلر
"هر بار که پسرام از دانشگاه برمیگردد، انگار یک غریبه به آپارتمان وارد شده" - دوست کیتی کیتامورا
این نویسندگان نشان میدهند که چگونه تجربیات شخصی، خاطرات و حتی گزارشهای خبری میتوانند به آثار ادبی قدرتمندی تبدیل شوند.
