تحقیقات هانس آسپرگر در مورد اوتیسم: تضاد بین نوعدوستی و همکاری با نازی‌ها
هانس آسپرگر، پزشک اتریشی که به عنوان «پدر تنوع عصبی» شناخته می‌شود، کار پیشگامانه‌ای در زمینه اوتیسم انجام داد اما در جنایات رژیم نازی نیز مشارکت داشت. این مقاله به بررسی این تناقضات می‌پردازد.
تضاد در زندگی هانس آسپرگر
هانس آسپرگر، پزشک وینیایی که در دهه ۱۹۴۰ روی اختلال طیف اوتیسم تحقیق می‌کرد، به عنوان فردی پیشگام در زمینه تنوع عصبی شناخته می‌شود. رویکرد او به کودکان مبتلا به اوتیسم بسیار نوآورانه و مبتنی بر این جمله از ارون لازار بود: «کودک چه هدیه‌ای به ما می‌دهد؟» با این حال، تحقیقات پروفسور هرویگ چک از دانشگاه وین ثابت کرد که آسپرگر پرونده‌هایی را امضا کرده که منجر به انتقال کودکان به بیمارستان آم اشپیگلگروند - مرکز قتل کودکان تحت نظر نازی‌ها - شد.
- کار آسپرگر در تشخیص اوتیسم سال‌ها جلوتر از زمان خود بود
- او کودکان را منحصر به فرد می‌دید و با برچسب‌گذاری مخالف بود
- امضای او در انتقال کودکان به مراکز مرگ نشان‌دهنده همکاری با نازی‌هاست
- رمان «دختر جعبه کبریتی» تلاش می‌کند این تناقض را بررسی کند
- مفهوم «همکاری» در اروپای تحت اشغال نازی پیچیده بود
«وقتی آسپرگر پرونده‌ها را امضا کرد، قطعاً می‌دانست که این امضا حکم اعدام است» «آسپرگر هم جنایتکار بود و هم ثبت‌کننده دقیق ایده‌های درخشان»
این داستان به ما یادآوری می‌کند که قضاوت تاریخی نیاز به توجه به پیچیدگی‌های انسانی دارد و ساده‌نگری نمی‌تواند واقعیت را به درستی نشان دهد.
