بارداری پس از فقدان: عشق تغییر شکل میدهد اما پایان نمییابد
لورن فاروگیا تجربه بارداری پس از سقط جنین را شرح میدهد و نشان میدهد که چگونه غم و عشق میتوانند همزیستی داشته باشند. این سفر پر از تضادها و درک جدیدی از مادر بودن است.
بارداری پس از فقدان: سفر عشق و غم
لورن فاروگیا، روانشناس بالینی، تجربه عمیق خود از بارداری پس از سقط جنین را به اشتراک میگذارد. او توضیح میدهد که چگونه عشق برای کودکی که از دست رفته ادامه مییابد و همزمان برای کودکی جدید رشد میکند. این تجربه پر از تضادها است: امیدی محتاطانه، شادی آمیخته با ترس، و قدردانی درهمتنیده با احساس گناه.
- زندگی در خطوط موازی: بارداری پس از فقدان به معنای زندگی همزمان در دو زمانه است - یکی که زندگی در آن قطع شد و دیگری که ادامه مییابد
- عشق چندلایه: عشق دیگر ساده نیست؛ با خاطرات پیوند خورده و با «چه میشد اگر»ها دوخته شده است
- تجربه سقط جنین: نویسنده به طور مفصل تجربه «سقط جنین فراموش شده» را شرح میدهد، جایی که بدن همچنان به پرورش کودکی که قلبش ایستاده ادامه میدهد
- تغییر شکل عشق: عشق برای کودک از دست رفته محو نمیشود، بلکه به چیزی آرامتر و عمیقتر تبدیل میشود
- مادر بودن بدون قطعیت: اولین بارداری او را به مادری تبدیل کرد که «بدون قطعیت دوست داشتن» را آموخت
“هر دو کودک من مرا تغییر دادهاند. یکی به من آموخت که چگونه بدون قطعیت دوست داشته باشم. دیگری به من میآموزد که چگونه دوباره امیدوار باشم.”
“غم و عشق میتوانند همزیستی داشته باشند، نه به عنوان متضادها بلکه به عنوان دو جریان در همان رودخانه.”
این مقاله بینش قدرتمندی در مورد تابآوری، دگرگونی عشق و پیچیدگیهای سفر مادرانه پس از فقدان ارائه میدهد.
