بیخانمانی: بحرانی فزاینده که حزب کارگر نادیده میگیرد
مقالهای از سایمون جنکینز درباره افزایش شدید بیخانمانی در انگلیس و انتقاد از سیاستهای ناموفیت دولت کارگر در حل این معضل اجتماعی.
بحرانی که نمیتوان نادیده گرفت
بیخانمانی در انگلیس بهطور فزایندهای در حال افزایش است و دولت حزب کارگر بهراحتی آن را نادیده میگیرد. آمارها نشان میدهند که تعداد بیخانمانها در انگلیس بین سالهای ۲۰۲۲ تا ۲۰۲۴، ۲۱٪ افزایش یافته و از سال ۲۰۱۲ تاکنون ۴۵٪ رشد کرده است. این رقم اکنون به ۳۰۰ هزار خانوم رسیده است. در لندن وضعیت بحرانیتر است؛ بیخانمانی در خیابانهای وستمینستر تنها در یک سال گذشته ۲۵٪ افزایش داشته است. این بحران تنها مربوط به اعتیاد به الکل و مواد مخدر نیست، بلکه دلایل متنوعی مانند آزادی از زندان، ممنوعیت کار مهاجران، رد درخواست پناهندگی و شکست ازدواج نیز در آن نقش دارند.
علل و پیامدهای بیخانمانی
- سیاستهای ناموفیت دولت: تمرکز دولت بر ساختن خانههای جدید برای رأیدهندگان بیثبات و بیعلاقگی به حل معضل بیخانمانی
- تأثیر منفی قوانین جدید: مالیاتهای سنگین و مقررات سختگیرانه برای مالکان خصوصی که موجب کاهش اسکان بیخانمانها میشود
- بیتوجهی به ساختمانهای خالی: حدود ۱ میلیون ملک در شهرهای قدیمی انگلیس خالی ماندهاند درحالی که دولت به ساخت شهرهای جدید اصرار دارد
- افزایش گدایی: همزمان با افزایش بیخانمانی، تعداد متکدیان در خیابانها، ایستگاههای مترو و خودپردازها نیز بیشتر شده است
- عدم تمرکز بر راهحلهای فردی: هر بیخانمان داستان منحصربهفردی دارد که نیاز به توجه و مراقبت ویژه دارد
نظرات کارشناسی
"بیخانمانی مانند شکست سیستم درمانی، زندانها و سیستم رفاهی نیست. این شکستی است که هر روز میتوانیم ببینیم."
"سیاستهای مسکن انگلیس همواره بیشتر نگران رأیدهندگان بیثبات بوده تا فقرا."
دولت برای حل این بحران نیازمند تغییر نگرش و تمرکز بر راهحلهای عملی است.
