چگونه سرکوب دولت متولد می‌شود و راه‌های مقابله با آن
مقاله‌ای تحلیلی درباره الگوی ظهور سرکوب دولتی در دوره ترامپ و راهکارهای مقاومت مدنی از طریق ائتلاف‌های گسترده و آموزش مقاومت غیرخشونت‌آمیز.
الگوی تولد سرکوب دولتی و راهکارهای مقاومت
مقاله حاضر به تحلیل فرآیند ظهور سرکوب دولتی در دوره دوم ریاست‌جمهوری ترامپ می‌پردازد. نویسندگان با بررسی نمونه‌های تاریخی مانند پوتین در روسیه، چاوز در ونزوئلا و اردوغان در ترکیه، الگوی مشترکی را شناسایی می‌کنند: رهبران با اهداف اصلاحی افراطی و بزرگ‌نمایی تهدیدات شروع می‌کنند، سپس با مقاومت جامعه مدنی مواجه شده و دستگاه‌های امنیتی را تقویت می‌کنند. این چرخه به "تله ناامنی" منجر می‌شود که در آن دولت خود را قربانی می‌بیند و سرکوب سیستماتیک را گسترش می‌دهد.
- افزایش استفاده از نیروهای فدرال در شهرها بدون همکاری فرمانداران محلی
- هدف قرارگیری دانشگاه‌ها، مؤسسات حقوقی و سازمان‌های جامعه مدنی
- ایجاد سازمان‌های امنیتی موازی مانند ICE با اختیارات گسترده
- عفو آشکار شورشیان ۶ ژانویه به عنوان تشویق بازیگران خشونت‌آمیز غیردولتی
"دستگاهی که برای ایجاد نظم و قانون طراحی شده، به سازمانی تحت حاکمیت بی‌قانونی تبدیل می‌شود" "جامعه مدنی باید اعضا و جوامع خود را در برابر آنچه در پیش است واکسینه کند"
مقابله موثر نیازمند ائتلاف‌های گسترده نهادهای دموکراسی‌خواه، آموزش مقاومت غیرخشونت‌آمیز و حفظ انسجام در مقابل قطبی‌سازی است. نمونه‌های موفق مانند سازمان‌دهی محله‌ای در واشنگتن و اقدامات خلاقانه در پورتلند نشان می‌دهند که مقاومت مدنی می‌تواند سرکوب را با شکست مواجه کند.
