والدینی که کودکان گریان خود را برای کلیک فیلم می‌گیرند باید در خود تأمل کنند
اشتراک‌گذاری لحظات آسیب‌پذیر کودکان در فضای مجازی نه یک «لحظه آموزشی» که عملی ظالمانه است. این مقاله به بررسی اخلاقیات والدین در عصر شبکه‌های اجتماعی می‌پردازد.
سوءاستفاده از کودکان در شبکه‌های اجتماعی
این مقاله به انتقاد جدی از والدینی می‌پردازد که لحظات آسیب‌پذیر کودکان خود مانند گریه و عصبانیت را در شبکه‌های اجتماعی به اشتراک می‌گذارند. نویسنده معتقد است این عمل نه تنها آموزشی نیست، بلکه نوعی سوءاستفاده عاطفی محسوب می‌شود. با وجود توجیهات والدین مبنی بر ایجاد «لحظات آموزشی»، ضبط و انتشار این محتواها حریم خصوصی کودک را نقض کرده و پیام نادرستی درباره احساسات طبیعی به کودکان منتقل می‌کند.
- نقض حریم خصوصی کودکان بدون رضایت آنان
- توجیه نادرست تحت عنوان «لحظات آموزشی»
- تمرکز بر جلب توجه به جای حمایت عاطفی
- الگوبرداری نامناسب از سبک والدگری ملایم
- عواقب روانی برای کودکان در بلندمدت
“اگر شما آن زندگی را ندارید، آن لحظه را قضاوت نکنید.” “وقتی کودک شما شروع به بیان یک «احساس بزرگ» می‌کند، شما گوشی خود را درمی‌آورید. این چه پیامی برای کودک شما دارد؟”
در نهایت، نویسنده تأکید می‌کند که ایجاد یک فضای امن برای کودکان با فیلمبرداری از لحظات آسیب‌پذیر آنها مغایرت دارد و این رویکرد هیچ درس ارزشمندی درباره والدگری ارائه نمی‌دهد.