آیا زندگی «عمدی» بیش از حد شده است؟ برنامه‌ریزی دقیق زندگی ممکن است به ما آسیب برساند
کارشناسان هشدار می‌دهند که زندگی بیش از حد برنامه‌ریزی شده می‌تواند توانایی ما برای سازگاری با لحظات خودجوش را کاهش دهد. شیلدا لیمینگ و بری شوارتز بر اهمیت «انتخاب زمان انتخاب» و ایجاد فضایی برای بداهه‌پردازی تأکید میکنند.
زندگی عمدی: تعادل بین برنامه‌ریزی و خودجوشی
در دنیای پرهرج و مرج امروزی، زندگی عمدی به عنوان راهی برای ایجاد حس کنترل و عاملیت در زندگی مطرح شده است. این مفهوم که در شبکه‌های اجتماعی مانند تیک‌تاک و اینستاگرام محبوبیت یافته، بر برنامه‌ریزی دقیق برای هر لحظه از زندگی تأکید دارد. با این حال، کارشناسان هشدار می‌دهند که افراط در این رویکرد می‌تواند به حیات اجتماعی و عاطفی ما آسیب برساند. شیلدا لیمینگ، نویسنده کتاب «هنگینگ اوت»، استدلال می‌کند که یک زندگی بسیار برنامه‌ریزی شده همیشه به نفع ما نیست و می‌تواند توانایی ما برای سازگاری در لحظات خودجوش را کاهش دهد.
- کنترل در برابر انعطاف‌پذیری: زندگی عمدی حس کنترل را افزایش می‌دهد، اما کنترل را نمی‌توان همیشه حفظ کرد.
- بار تصمیم‌گیری: بری شوارتز، روانشناس، اشاره می‌کند که انتخاب‌های بیش از حد می‌توانند خسته‌کننده باشند.
- ارزش وقت گذرانی: لیمینگ از اهمیت ایجاد زمان‌های بدون ساختار در زندگی، به ویژه در کنار دیگران، دفاع می‌کند.
- تنوع رابطه‌ای: یک مطالعه در سال ۲۰۲۲ نشان داد که صحبت با غریبه‌ها می‌تواند شادی را افزایش دهد.
- انتخاب زمانی: شوارتز توصیه می‌کند که باید «انتخاب کنیم چه زمانی انتخاب کنیم» و انرژی خود را بر تصمیمات مهم متمرکز کنیم.
شیلدا لیمینگ می‌گوید: «اگر به زندگی بسیار منظم عادت کنیم، در لحظات خودجوش کمتر قادر به تنظیم خواهیم بود.»
بری شوارتز هشدار می‌دهد: «در خدمت بسیار عمدی بودن درباره چگونگی گذراندن وقت خود، در نهایت وقت خود را صرف فکر کردن به چگونگی گذراندن وقت می‌کنید.»
در نهایت، کلید یک زندگی رضایت‌بخش، یافتن تعادل است. این به معنای قضاوت در مورد زمان استفاده از عمدی بودن و ایجاد فضای کافی برای بداهه‌پردازی است. تصمیم‌گیری درباره زمانی که باید عمدی بود همیشه آسان نیست، اما این راهی برای زندگی در دنیایی است که به طور ناامیدانه‌ای پیچیده و گیج‌کننده شده است.