دفترهای کاری بدون کفش: جنبش جدید برای افزایش تمرکز و رفاه کارکنان
شرکتهای بریتانیایی سیاست بدون کفش را برای بهبود تمرکز، آسایش و روحیه کارکنان آزمایش میکنند. این رویکرد اگرچه منتقدانی دارد اما طرفداران معتقدند محیط کار را آرامتر و خلاقتر میکند.

جنبش دفترهای کاری بدون کفش
شرکتهای نوپا و حتی سازمانهای سنتی در بریتانیا در حال آزمایش سیاستهای کار بدون کفش هستند. طرفداران این رویکرد معتقدند که درآوردن کفشها میتواند استرس را کاهش داده و خلاقیت و تمرکز را افزایش دهد. این trend که از سیلیکون ولی الهام گرفته شده، با استقبال کارآفرینانی مانند ناتالی جیمز (بنیانگذار helloSKIN) روبرو شده که میگوید: “اگر کاری کوچک مانند درآوردن کفشها شما را راحتتر کند – و در نتیجه خلاقتر شوید – این یک تصمیم منطقی است.”
- افزایش آرامش و بهرهوری: کارکنان گزارش میدهند که بدون کفش احساس راحتی بیشتری کرده و بهتر تمرکز میکنند
- حمایت از neurodiversity: برای افراد neurodivergent مانند اندی هیگ، حس برهنه بودن پا میتواند به ثبات احساسی کمک کند
- قوانین مشخص: شرکتها معمولاً شرط میگذارند که پاها باید با جوراب تمیز پوشانده شده و در آشپزخانه/توالت کفش ضروری است
- انتقادات: برخی مانند پروفسور مصطفی اوزبیلگین هشدار میدهند که این trend ممکن است فشار بیشتری بر زنان وارد کند
- تقسیم نسلی: کارکنان مسنتر ممکن است این رویکرد را غیرحرفهای بدانند در حالی که نسل جوان آن را نشانه خلاقیت میدانند
گری برینس (CEO Tao Climate) میگوید: “هر چیزی که محیط کار را آسانتر کند، برای بهرهوری، رفاه و خوشحالی خوب است.”
آماندا نیکولس از Delapré Abbey میگوید: “اگر باید سریع کار کنم، کفشها درمیآیند چه باران باشد چه برف. اگر پاهایم کثیف شد، فقط آنها را میشویم.”
اگرچه این جنبش ممکن است به سرعت همهگیر نشود، اما در دورانی که رفاه کارکنان و تنوع عصبی بخش مهمی از گفتگوهای منابع انسانی شده، میتواند گامی کوچک در مسیر درست باشد.
