بررسی کنسرت کتی پری: تجربه‌ای شبیه به مصرف هاریبو در یک پارک موضوعی
کنسرت «Lifetimes» کتی پری در گلاسگو با صحنه‌پردازی بیش از حد و عناصر بصری پیچیده، انرژی و کاریزمای ذاتی ستاره را تحت الشعاع قرار می‌دهد. اجرای شاد اما شلوغی که بیشتر شبیه سرگرمی کودکان است.
بررسی کنسرت کتی پری: نمایشی بیش از حد تحریک‌کننده
کنسرت «Lifetimes» کتی پری در OVO Hydro گلاسگو با انتقادات قبلی از تور آمریکا و واکنش‌های ملایم به آلبوم «143» همراه بود. اگرچه پری همچنان ستاره‌ای محبوب با نمادشناسی عجیب خود است، اما نمایش او بیشتر بر عناصر بصری و صحنه‌پردازی پیچیده متمرکز است تا موسیقی. نمایش با یک داستان ویدئویی پیچیده درباره نجات پروانه‌ها از دست AI آغاز می‌شود که با زیبایی‌شناسی شبیه هوش مصنوعی همراه است.
- پری در طول اجرا بیش از حد مشغول آویزان شدن از وسایل صحنه، پوشیدن دستکش آتش‌بازی و چرخش است
- لحظات برجسته هنگام اجرای ترانه‌های قدیمی مانند “Dark Horse” و “California Gurls” رخ می‌دهد
- صحنه‌پردازی بیش از حد توجه را از انرژی و کاریزمای ذاتی او منحرف می‌کند
- بخش آرام‌تر اجرای “The One That Got Away” طبیعی‌تر و صمیمی‌تر است
- تماشاگران شامل کودکان زیادی هستند که توسط والدین هزاره‌ای آورده شده‌اند
“او زمانی که تنها می‌خواند، انرژی و کاریزمای بیشتری نسبت به کل شب نشان می‌دهد.” “تماشای نمایش مانند یک کودک بیش‌ازحد تحریک‌شده و پر از قند است.”
اگر پری به قدرت بهترین آثار خود اعتماد کند و اجازه دهد موسیقی برای خودش صحبت کند، “Lifetimes” می‌تواند برای همه سنین و طیف‌های توجه لذت‌بخش‌تر باشد.