باستان‌شناسان رمز بقای قدیمی‌ترین تمدن آمریکا در برابر فاجعه آب‌وهوایی را کشف کردند
کارشناسان با کشف آثار باستانی در کارال، پرو، نشان دادهاند که چگونه این جمعیت با خشکسالی بدون خشونت سازگار شده و جان سالم به در بردند.
کشف رمز بقای تمدن کارال در برابر خشکسالی
باستان‌شناسان به رهبری روت شیدی شواهد جدیدی یافته‌اند که نشان می‌دهد تمدن کارال، قدیمی‌ترین تمدن شناخته‌شده در قاره آمریکا، چگونه حدود ۴۲۰۰ سال پیش با یک فاجعه آب‌وهوایی شدید بدون توسل به خشونت سازگار شده و بقای خود را تضمین کرد. جمعیت کارال شهر اصلی خود را ترک کرده و در دو شهر جدید ویچاما و پنیکو ساکن شدند.
- ساکنان در ویچاما با ماهیگیری در اقیانوس و کشاورزی در دره رود هوائورا زندگی کردند.
- در پنیکو، آثار معماری پیشرفته‌ای مشابه کارال یافت شده که نشان‌دهنده سازمان‌دهی سیاسی-ایدئولوژیک قوی است.
- نقاشی‌های دیواری سه‌بعدی در ویچاما صحنه‌هایی از قحطی، زنان باردار و نمادهای آب مانند قورباغه را به تصویر می‌کشند.
- تجارت گسترده با مناطق دورافتاده از جمله آمازون و اکوادور وجود داشته است.
- جامعه از برابری جنسیتی برخوردار بوده و هیچ نشانه‌ای از خشونت در آثار باقی‌مانده دیده نمی‌شود.
روت شیدی می‌گوید: “آن‌ها این همه شواهد را به جا گذاشتند تا مردم فراموش نکنند که تغییرات آب‌وهوایی بسیار شدید بود.”
تاتیانا آباد اشاره می‌کند: “تحقیقات جدید نشان می‌دهد که برای دستیابی به یک جامعه پیچیده، نه نوشتن و نه چرخ لازم بود.”
این یافته‌ها نشان می‌دهد که این تمدن کهن نه نابود شده، بلکه با هوشمندی به تغییرات آب‌وهوایی پاسخ داده و درس‌های ارزشمندی برای مواجهه با بحران‌های مشابه امروزی ارائه می‌دهد.