منطقه اِدگِمیر در کویینز: فراموش‌شده‌ها در برابر سیلاب
ساکنین محله اِدگِمیر در کویینز نیویورک احساس می‌کنند در برنامه‌های مقاوم‌سازی در برابر سیلاب نادیده گرفته شده‌اند، در حالی که محله‌های مرفه‌تر از طرح‌های حفاظت ساحلی بهره‌مند می‌شوند.
محله‌ای که در سایه ماند
ساکنین اِدگِمیر در کویینز نیویورک، بیش از یک دهه پس از طوفان سندی، همچنان خود را در معرض خطر سیلاب می‌بینند و معتقدند طرح‌های مقاوم‌سازی شهری به‌طور ناعادلانه‌ای بر مناطق ثروتمندتر مانند منهتن تمرکز دارند. این محله که به‌طور مستقیم در مجاورت خیلی‌ج بَی و اقیانوس اطلس قرار دارد، در طول طوفان سندی با ورود بیش از ۱.۸ متر آب به خیابان‌ها به شدت آسیب دید. با وجود وعده‌های مسئولان برای کاهش خطر سیل، پروژه اصلی حفاظت از سوی خلیج به حال تعلیق درآمده است.
- ساکنین اشاره می‌کنند که طرح‌هایی مانند "Big U" با هزینه‌ای حدود ۲.۷ میلیارد دلار برای حفاظت از مناطق مرکز شهر مانند منهتن اجرا شده‌اند.
- برنامه "برنامه‌ریزی جامع جامعه مقاوم اِدگیمیر" که در سال ۲۰۱۵ آغاز شد، تنها بخشی از اهداف خود را محقق کرده و مؤلفه کلیدی حفاظت از ساحل را کنار گذاشته است.
- مسئولان شهری به چالش‌های مالی و پیچیدگی پروژه‌ها اشاره دارند، اما در عین حال ساختوسازهای جدید مسکن‌های مقرون‌به‌صرفه را در مناطق سیل‌بگیر همین محله ادامه می‌دهند.
- تنها تعداد کمی از ساکنین واجد شرایط در برنامه خرید داوطلبانه خانه‌هایشان توسط شهر شرکت کردند، چرا که بسیاری حاضر به تراک محله خود نیستند.
- محققان هشدار می‌دهند که برنامه‌ریزی برای ایمنی باید عدالت اجتماعی و پایداری جوامع محلی را در اولویت قرار دهد.
«جکی راجرز»، ساکن اِدگیمیر، می‌گوید: «ما اینجا فراموش شده‌ایم.»
«ورونیکا اولیوتو»، پژوهشگر، تأکید می‌کند: «ما باید بسیار بیشتر از این‌ها به سرزمین و مردمی که پس از عقب‌نشینی باقی می‌مانند فکر کنیم.»
این داستان، نمادی از چالش‌های گسترده‌تر در مواجهه با تغییرات آب‌وهوایی و عدالت محیطی در شهرهای ساحلی است.
