پاسخ به شبهه ارتباط انسان با خدا در اسلام و مسیحیت
مقاله‌ای که به ادعای مبشران مسیحی درباره یک‌سویه بودن رابطه انسان با خدا در اسلام پاسخ می‌دهد و با استناد به قرآن و کتاب مقدس نشان می‌دهد که در هر دو دین این رابطه دوطرفه است.
تحلیل رابطه انسان و خدا در اسلام و مسیحیت
این مقاله به شبهه‌ای که توسط مبلغان مسیحیت تبشیری مطرح شده است پاسخ می‌دهد مبنی بر این که در مسیحیت رابطه انسان با خدا دو سویه است اما در اسلام این رابطه یک‌سویه می‌باشد. نویسنده با استناد به منابع قرآنی و کتاب مقدس نشان می‌دهد که این ادعا نادرست است.
- در اسلام، خداوند با صفت «ودود» معرفی شده که به معنای دوستدار مؤمنان است
- قرآن تأکید دارد که خدا از رگ گردن به انسان نزدیک‌تر است
- در مسیحیت نیز ایمانداران باید برای رسیدن به حیات جاودانی مبارزه کنند
- هر دو دین بر محبت دوطرفه بین خدا و بندگان تأکید دارند
«اینک بر در ایستاده می‌کوبم؛ اگر کسی آواز مرا بشنود و در را باز کند، به نزد او درخواهم آمد» (مکاشفه ۳: ۲۰) «وَ هُوَ الْغَفُورُ الْوَدُود؛ و اوست آن آمرزنده دوستدار [مؤمنان]» (بروج/۱۴)
نتیجه این که در هر دو دین، رابطه انسان با خدا مبتنی بر تعامل و محبت متقابل است.