ساکنان تبت چگونه با اکسیژن کم، بقای نسل را تضمین می‌کنند؟
تحقیقات جدید نشان می‌دهد زنان تبتی با سازگاری‌های فیزیولوژیکی منحصربهفردی مانند سطح هموگلوبین متوسط و اشباع اکسیژن بالا، موفقیت در باروری را در ارتفاعات کم‌اکسیژن تضمین می‌کنند.
سازگاری زنان تبتی با زندگی در ارتفاع بالا
تحقیقات علمی نشان می‌دهد که ساکنان فلات تبت طی هزاران سال سکونت در ارتفاعات بالای ۳۵۰۰ متر، سازگاری‌های فیزیولوژیکی چشمگیری برای تضمین بقای نسل در شرایط کم‌اکسیژن توسعه داده‌اند. این مطالعه بر روی ۴۱۷ زن تبتی در نپال نشان داد که موفقیت در باروری با ویژگی‌های خاصی مرتبط است.
- سطح هموگلوبین متوسط: زنان با بیشترین نوزادان زنده، سطح هموگلوبین نه خیلی بالا و نه خیلی پایین داشتند
- اشباع اکسیژن بالا: کارایی حمل اکسیژن در خون این زنان به طور چشمگیری افزایش یافته است
- جریان خون ریوی بالاتر: برای جذب حداکثر اکسیژن از هوای رقیق
- بطن چپ بزرگتر: برای پمپاژ مؤثرتر خون اکسیژن‌دار در بدن
- انتخاب طبیعی فعال: این سازگاری‌ها نمونه‌ای از تکامل ادامه‌دار انسان است
دکتر سینتیا بیال می‌گوید: «این نمونه‌ای زیبا از تنوع زیستی گونه‌های ماست که نشان می‌دهد انتخاب طبیعی همچنان فعال است» محققان تأکید می‌کنند: «این صفات فیزیولوژیکی هستند که در نهایت به نسل‌های آینده منتقل می‌شوند»
این یافته‌ها که در نشریه PNAS منتشر شده، درک ما از تکامل انسان در شرایط محیطی سخت را به طور قابل توجهی گسترش می‌دهد.
