مناظره دربارهٔ خواندن زیارت‌نامه با صدای بلند در کنار قبر پیامبر(ص)

مناظره دربارهٔ آداب زیارت در حرم پیامبر(ص)

در مسجدالنبی در مدینه منوره، مناظره‌ای بین یک عالم شیعه و مدیر حرم دربارهٔ خواندن زیارت‌نامه با صدای بلند در کنار مرقد مطهر پیامبر اسلام(ص) شکل گرفت. مدیر حرم با استناد به آیه ۲ سوره حجرات «لا ترفعوا أصواتکم» که مؤمنان را از بلند کردن صدا فراتر از صدای پیامبر نهی می‌کند، این عمل را خلاف ادب دانست. در مقابل، عالم شیعه با ارائه دلایل تاریخی و تفسیری اثبات کرد که مقصود آیه، سر و صداهای بی‌ادبانه و توهین‌آمیز است، نه اذکار و زیارت‌های توأم با احترام.

• عالم شیعه به امام صادق(ع) اشاره کرد که با صدای بلند به چهار هزار شاگرد تدریس می‌کرد
• ابوبکر و عمر نیز در همین مسجد با صدای بلند خطبه می‌خواندند
• شأن نزول آیه مربوط به افرادی مانند بنی‌تمیم بود که با فریاد بی‌ادبانه پیامبر را صدا می‌زدند
• ثابت بن قیس، خطیب پیامبر، از مصادیق آیه نبود و پیامبر او را اهل بهشت دانست
• زیارت با ادب و تواضع، حتی با صدای بلند، مشمول این نهی قرآنی نمی‌شود

عالم شیعه: “ما با کمال تواضع زیارت می‌خوانیم. آیه دربارهٔ توهین است، نه زیارت محترمانه.”

مدیر حرم: “صدای خود را در کنار مرقد شریف بلند نکنید.”

در پایان، مدیر حرم پس از شنیدن استدلال‌ها سکوت کرد و پاسخ دیگری نداد. این مناظره نشان می‌دهد که تفسیر صحیح آیات قرآن با توجه به قراین تاریخی و قصد و نیت افراد، از تحریف مفاهیم دینی جلوگیری می‌کند.