ادعاهای ترامپ درباره نفت ونزوئلا بخشی از «امپریالیسم منابع» است، به گفته کارشناسان
منتقدان حملات ترامپ به ونزوئلا را با جنگ عراق مقایسه میکنند و ترکیبی آشنا از سخنان تغییر رژیم، بهانههای امنیتی و منافع نفتی را یادآور میشوند. ترامپ اخیراً ادعا کرده است که آمریکا باید نفت تانکرهای توقیف شده ونزوئلا را نگه دارد.
ادعاهای ترامپ و امپریالیسم منابع
کارشناسان ادعاهای اخیر دونالد ترامپ مبنی بر نگهداری نفت تانکرهای توقیف شده ونزوئلا توسط ایالات متحده را بخشی از باور گستردهتر به "امپریالیسم منابع" در جناح راست میدانند. این اقدامات با تشدید فشار بر دولت نیکلاس مادورو و استفاده از ادعاهای قاچاق مواد مخدر همراه شده است.
- مقایسه با جنگ عراق: منتقدان این تهاجم را با جنگ عراق مقایسه میکنند و ترکیب آشنا از سخنان تغییر رژیم، بهانههای امنیتی و منافع نفتی را اشاره میکنند.
- ادعاهای ترامپ: ترامپ گفته است "شاید آن را بفروشیم، شاید نگهش داریم" و این اظهارات بازتابی از statements قبلی او درباره حق آمریکا برای تصرف نفت کشورهای دیگر است.
- تاریخچه تفکر: این باور در اولین کمپین انتخاباتی ترامپ ظاهر شد، جایی که او ادعا کرد آمریکا باید پس از جنگ عراق، نفت آن کشور را به عنوان غرامت تصرف میکرد.
- نمونههای دیگر: رویکرد مشابهی در سوریه با پیوند دادن استقرار نیروها به کنترل میادین نفتی شرق و نیز تلاش برای قطع درآمدهای ایران از طریق تحریمها دیده شده است.
- گستره منابع: این سیاست فقط به نفت محدود نمیشود و شامل تلاش برای تأمین مواد معدنی کمیاب از کشورهایی مانند گرینلند و اوکراین نیز میگردد.
پاتریک بیگر، مدیر مشترک پروژه امنیت انتقال میگوید: "سیاست جهانی انرژی دولت mostly درباره استفاده از تهدید خشونت یا دریغ کردن کمک برای تضمین ورودیهای استراتژی انرژی است."
آدام هانیه، کارشناس توسعه میگوید: "تفاوت ترامپ با دولتهای پیشین عمدتاً سبکی است. دولتهای قبلی کنترل استراتژیک انرژی را دنبال میکردند اما آن را در چندجانبهگرایی پنهان میکردند، whereas ترامپ منطق استخراجی را مستقیماً بیان میکند."
این رویکرد که توسط آلیس هیل از شورای روابط خارجی "ملیگرایی منابع" خوانده شده، بر تسلط سوخت فسیلی به عنوان کلید قدرت ملی تأکید دارد بدون توجه به هنجارهای بینالمللی یا علم آب و هوا. این یک قمار کوتاهمدت است که هزینه زیادی برای نسلهای حال و آینده در پی خواهد داشت.
