دیروز شروین حاجیپور، امروز محمدرضا شایع و فردا، یکی دیگر/ شلیک به سرمایههای اجتماعی
تحلیل وضعیت نظام صدور مجوز موسیقی و تاثیر آن بر هنرمندانی مانند شروین حاجیپور و محمدرضا شایع. بررسی انتقادات به وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی درباره نظارت استصوابی و ضرورت تغییر به نظارت پسینی.
بحران نظام صدور مجوز موسیقی در ایران
این مقاله به تحلیل وضعیت پیچیده نظام صدور مجوز موسیقی در ایران میپردازد که باعث ایجاد چالشهای جدی برای هنرمندانی مانند شروین حاجیپور و محمدرضا شایع شده است. وحید آگاه، عضو هیات علمی دانشگاه علامه طباطبائی، این نظام را مخالف قانون اساسی و حقوق شهروندی دانسته و تغییر به "نظارت پسینی" را ضروری میداند.
- نظام کنونی صدور مجوز باعث ایجاد دوگانگی بین هنرمندان و مخاطبان شده است
- هنرمندان بین انتخاب مسیر رسمی با محدودیتها و انتظارات مخاطبان گرفتار شدهاند
- مثال مرتضی عقیلی که پس از ۴۴ سال دوری توانست بازگردد نشاندهنده هزینههای این نظام است
- بسیاری از هنرمندان مانند ناصر ملکمطیعی و محمدعلی فردین هرگز موقعیت بازگشت نیافتند
- وزارت فرهنگ باید به خط قرمزهای مشخص شده در قانون و شرع پایبند باشد
"هنرمند تا کِی باید برای از میان برداشته شدن نظام صدور مجوز منتظر بماند تا بتواند در کشورش روی صحنه برود؟" "سرمایههای اجتماعیمان با اجبار به گذشتن از نظام صدور مجوز، میسوزند"
روابط وزارت فرهنگ و هنرمندان نمیتواند بر مبنای نظارت استصوابی استوار باشد و دفاع از نظام فعلی به معنای تایید این نوع نظارت غیرضروری است.
