افسانه آشپزی سنتی ایتالیا که جهان را فریب داده است | آلبرتو گراندی
ایده آرامشبخش بروشور توریستی از غذای ایتالیایی، داستانی را پنهان میکند که توسط گرسنگی، مهاجرت و نوآوری شکل گرفته است. آلبرتو گراندی نویسنده کتاب «آشپزی ایتالیایی وجود ندارد» و استاد تاریخ غذا در دانشگاه پارما است.
افسانه آشپزی ایتالیایی و واقعیت پنهان
آشپزی ایتالیا اخیراً در فهرست میراث ناملموس یونسکو ثبت شده است، اما این تصویر آرمانی با واقعیت تاریخی این غذاها فاصله زیادی دارد. بیشتر آنچه به عنوان سنتهای منطقهای باستانی معرفی میشود، در واقع در اواخر قرن بیستم و عمدتاً برای مقاصد توریستی و اطمینانبخشی داخلی ساخته شده است. تاریخ واقعی غذای ایتالیایی داستانی پرتلاطم از گرسنگی، improvisation، مهاجرت، صنعتیسازی و غریزه بقا است.
- مهاجران ایتالیایی که به علت گرسنگی کشور را ترک کردند، در مواجهه با فراوانی مواد غذایی در خارج، غذاهای جدیدی ابداع کردند که بعدها به عنوان «سنت» به ایتالیا بازگشت.
- تحول اصلی در دهه ۱۹۵۵-۱۹۶۵ و با ظهور یخچال و سوپرمارکتها رخ داد، زمانی که ایتالیاییها برای اولین بار با فراوانی مواجه شدند.
- rhetoric حاکمیتی فعلی که مخالف «آلودهسازی جهانی» است، با تاریخ adaptation و نوآوری آشپزی ایتالیا در تضاد است.
«قدرت آشپزی ایتالیا هرگز بر اساس یک مجموعه آشپزی باستانی و منسجم استوار نبوده است.» «ایتالیاییها فراوانی را به ارث نبردند، بلکه با حیرت به آن قدم گذاشتند.»
این مقاله نشان میدهد که آنچه به یونسکو ارائه شده، بیشتر یک افسانه ساختهشده و یک کارت پستال زیبا است تا بازتاب تاریخ واقعی آشپزی پویا و همیشه در حال تغییر ایتالیا.
